Vandaag vertrek ik vol goede moed naar “the Big Apple”. Ik ga daar de wedstrijd der wedstrijden lopen; de New York City Marathon 2014. Tenminste dat hoop ik. Vorig jaar nog werd deze gecanceldvanwege orkaan “Sandy” en na de storm van afgelopen maandag heb ik me toch wel even een fractie zorgen gemaakt of niet weer een of andere ongekende natuurkracht er voor gaat zorgen dat ik het startschot niet haal. Die marathon is natuurlijk wel weer even wat anders dan uren slenteren langs Macy’s, the Apple store, Sephora’s en de Starbucks’. 42 km winkelen over the Avenues en weer terug, van Lower East naar Upper West is allang geen uitdaging meer, dat doe ik lachend. Daar heb ik immers al meer dan 20 jaar voor getraind. Maar dit is andere koek. Die 42,2 km hardlopen is voor mij een ode aan de meest fascinerende stad van de wereld.
Van de Dam tot Dam loop naar the Bronx
Twee jaar geleden liet ik me overhalen op een feestje natuurlijk, na een paar glazen wijn. “Kom op Wittekoek, na de Marikenloop, de Dam tot Dam, de 7 heuvelen en de halve van Egmond is dat toch een “logisch” vervolg?” Ik ben gek op hardlopen, New York is absoluut mijn meest favoriete stad van de hele wereld (voor zover ik de wereld heb gezien) en ja als het dan moet dan is het wel een unieke gelegenheid om twee van mijn passies mooi te combineren.
Klaar voor de start
Op zondagochtend 3 november verzamelen om 6.00 ’s ochtends bij de Verrazzano-Narrow’s Bridge. Starten rond 11.00 en dan 42 km lang Uptown, door de Joodse buurt, the Bronx, 1st en 5th avenue om uiteindelijk te finishen in het Central Park. Het moet een wereldbelevenis zijn. Ik heb hard getraind, ben er klaar voor, heb geen streeftijd, ik wil hem graag overleven. NYC here I come…
